Waterdoorlatendheid geotextiel omzetten debiet Q naar index V(H50) (volgens EN IS0 11058)

Geotextiel
m/s
Velocity Index van het geotextiel (EN ISO 11058) in m/s
mm
Dikte van het geotextiel onder 2kPa (EN ISO 9863-1) in mm
Besluit
Coëfficiënt voor reductie van de dikte onder belasting, zonder dimensie
m/s
Doorlatendheid coëfficiënt van geotextiel in m/s

Berekeningsmethode

De beste manier om waterdoorlatendheid te begrijpen, is deze te zien als een weerstand tegen doorstroming van water. Deze eigenschap wordt gekwantificeerd door een getal, genoemd de waterdoorlatendheid coëfficiënt (k) uitgedrukt in m/s. Hoe groter het getal k, hoe kleiner de weerstand. Wanneer een grond een hoge waterdoorlatendheid coëfficiënt heeft, wil dit zeggen dat er een lage weerstand is tegen het doorstromen van water. Hetzelfde geldt voor een geotextiel. Let op het verschil tussen 'doorlaatbaarheid' (l/m2/s) en ‘waterdoorlatendheid coëfficiënt’ (m/s). Voor grond wordt de weerstand tegen doorstroming uitgedrukt als k (grond) in m/s.

De waterdoorlaatbaarheid van een geotextiel wordt volgens EN ISO 11058 uitgedrukt in een zogenaamde Velocity Index (VH50) in m/s. Deze dimensie is het gevolg van de vereenvoudiging van l/m2/s, waarbij l = m310-3, wat wiskundig correct is, maar waardoor de uitkomst betekenisloos wordt voor de gebruiker. Een ander gevaar van deze werkwijze is, dat de uitkomst in m/s dezelfde dimensie heeft als een waterdoorlatendheid coëfficiënt. De Texion Applet kan de Velocity Index van een geotextiel omzetten in de waterdoorlatendheid coëfficiënt door rekening te houden met de dikte (t).

Wanneer geplaatst b.v. onder een weg, zal de dikte van een geotextiel gereduceerd worden. Dit betekent dat de dikte in mm onder 2kPa, die wordt opgegeven in de meeste specificatiebladen, niet meer geldt. Derhalve voorziet de berekening in de invoer van een reductiecoëfficiënt die b.v. tussen 1 en 4 kan worden genomen. Bij geweven geotextielen wijzigt de dikte weinig of niet (r = 1), bij niet-geweven geotextielen kan de dikte sterk verminderen onder hoge belasting.

Na verloop van tijd zal de waterdoorlaatbaarheid van een geotextiel verminderen, omdat gronddeeltjes een percentage in de filteropeningen gaan klemmen. Dit kan leiden tot dichtslaan, verstoppen en blokkeren.

Een ontwerp moet voorzien in een hoge veiligheidsfactor tussen de waterdoorlatendheidscoëfficiënten van grond en deze van het geotextiel, een factor 10 is ideaal.

Waterdoorlatendheid en gronddichtheid

Deze eigenschappen staan in conflict tot mekaar. Hoe groter de openingen, hoe meer water er doorheen stroomt, maar hoe minder fracties worden tegengehouden. Er dient een optimum gezocht om beide voorwaarden te verzoenen.

Indien er een keuze dient gemaakt tussen waterdoorlatendheid en gronddichtheid, is het de ervaring van Texion dat de 090 te groot kan worden gekozen. Het doorspoelen van kleine fracties, doorheen het geotextiel, laat toe dat er zich een natuurlijk filter vormt. Deze gegradeerde structuur zorgt ervoor dat dichtslibben op termijn wordt voorkomen.

De ontwerper zal dienen na te gaan of de (theoretisch) berekende eisen, als combinatie, bestaan in een geotextiel. Texion kan hierover advies geven.